Senäst sumårn i Råbjer

A va Rull Maria, Rull Kari å Bond Maria. Dem add buföra genum Flenär, å dem add ve so glaciär fö dem sul få båt å va gäslkallär i Råbjer. Åll gladäst va Rull Maria. 0 va bar fjorto år. Bond Maria va fämo, å Kari va nitto. Då dem add kemi a Råbjer add dem ve trättär å tåstågär. Å dem add drutji yr döda käldon så kum upp yr båckam dar.

Trast ättär add Rull Maria vurti så sjok. Bond Maria ad vända at å köjta a Björkum, å dar add o inna att emfotjä.

Rull Maria add bar vurti sjokär å sjokär, å o add sväjda. 0 add seti nårdå stuguvädji å sagt: – Kumå dem int snart ä? Kumå dem int snart ä? Um i ädd aft je skop åv söta så mon add koka!

Å Rull Kari o add vänta, å mäss add o buri vatn å buri vatn frå käldon å båti fjosi. 0 suld a nånting fö si. Ukän väntan! A va långt a.

Äntligen add dem kemi, rutt yvyr Fjärdn å gändji suttär a Råbjer. Rull Ann add kemi föst å gändji djent å uppa yvyr rogardn.

– Ur e ä nu då?
– Du få ful in å sjå.
– Int a o full däj intä?
– Jo, nug a o ä.

Dem fick bjärå on så gott dem kund då nittär a båtim å ru yvyr Fjärdn. Å sä add dem aft nån äst då möjtå nård i ändam å sjom.

Donda sumårn, varända nåt, add tjynär Rull Maria ve losär. Å då add dem int dräj yr skållan attyr träggum, utan då a träggär ve uppknäppadär. A va ju så undle! Dem vild int va dar så ländj demda kullor. A vårt så ingen vild va dar nå mer.

Åll Ann å Smiss Ann